فقط 26 نفر است و آنها عبارتند از:

آدم- نوح- ادريس- صالح- هود- ابراهيم- اسماعيل- اسحاق يوسف- لوط- يعقوب- موسى- هارون- شعيب- زكريا- يحيى عيسى- داود- سليمان- الياس- اليسع- ذو الكفل- ايوب- يونس- عزير و محمد (عليهم الصلاة و السلام).

ولى پيامبران ديگرى نيز هستند كه در قرآن اشاراتى به آنها شده بى‌آنكه صريحا نام آنها بيان شود، مانند" اشموئيل" كه در آيه 248 سوره بقره به عنوان‌ وَ قالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ‌ به او اشاره شده است.

و" ارميا" كه در آيه 259 بقره به عنوان‌ أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلى‌ قَرْيَةٍ ... [1] و" يوشع" كه در آيه 60 سوره كهف به عنوان‌ وَ إِذْ قالَ مُوسى‌ لِفَتاهُ‌ به او اشاره شده است (بنا بر اينكه يوشع از پيامبران باشد).

و" خضر" كه در آيه 65 كهف به عنوان‌ فَوَجَدا عَبْداً مِنْ عِبادِنا ذكر شده است.

و همچنين" اسباط بنى اسرائيل" كه بزرگان قبائل بودند و در آيه 163 سوره نساء تصريح شده كه بر آنها وحى الهى نازل گرديده است: وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ ...

و اگر در ميان برادران يوسف نيز پيامبرانى وجود داشته‌اند در سوره يوسف كرارا اشاره به وضع آنها شده است.

كوتاه سخن اينكه: عدد پيامبرانى كه خداوند اشاره به داستان و سرگذشت آنها نموده از 26 نفر بسيار بيشتر است، اين عدد تنها مربوط به آنها است كه نام آنها صريحا ذكر شده.

[1] البته در ميان مفسران در اين زمينه گفتگو است بعضى او را" ارميا" و بعضى" خضر" و جمعى" عزير" مى‌دانند