در چنگال عذاب الهى گرفتار خواهند شد، همانگونه كه گروهى از آنان در همين دنيا در ميدان بدر و صحنه‌هاى مشابه آن به كيفر خود رسيدند، گروه بيشترى در قيامت سزاى اعمال خود را خواهند ديد.

هر كدام با صحنه‌هايى از اين قبيل و مشكلاتى طاقتفرسا دست به گريبان بودند، و در مقابل آنها اقوام لجوج و متكبر و مغرور فراوان قرار داشتند، ولى سرانجام آئين حق پيروز گشت و ظالمان و مجرمان مغلوب شدند.

و از آنجا كه مشركان و كافران بهانه‌جو و لجوج هر روز در برابر انبياى الهى تقاضاى معجزه دلخواه خود را داشتند، و مشركان زمان پيامبر ص نيز همين شيوه را تكرار مى‌كردند، قرآن در دنباله اين سخن اضافه مى‌كند:" هيچ پيامبرى حق نداشت و نمى‌توانست معجزه‌اى جز به فرمان خدا بياورد"! (وَ ما كانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ‌).

اصولا همه معجزات در اختيار خدا است، و بازيچه دست كفار نمى‌تواند باشد، و پيامبر ص در برابر" معجزات اقتراحى" آنان هرگز نمى‌تواند سر تسليم فرود آورد، آنچه را براى هدايت مردم، و پيدا كردن حق ضرورى و لازم است بر دست پيامبرانش ظاهر مى‌سازد.

سپس با لحنى جدى و تهديد آميز به كسانى كه مى‌گفتند اگر راست مى‌گويى‌