نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 20 صفحه : 146
61- خداوند كسى است كه شب را براى شما آفريد تا در آن بياسائيد، و روز را
روشنى بخش قرار داد، خداوند نسبت به مردم صاحب فضل و كرم است هر چند اكثر مردم
شكرگزارى نمىكنند.
62- اين است خداوند پروردگار شما كه آفريننده همه چيز است، هيچ معبودى جز او
نيست، با اينحال چگونه از راه حق منحرف مىشويد؟! 63- اينچنين كسانى كه آيات خدا
را انكار مىكردند منحرف مىشوند.
تفسير:
مرا بخوانيد تا اجابت كنم!
از آنجا كه در آيات گذشته تهديداتى نسبت به افراد بىايمان و متكبر و مغرور
آمده بود، در اين آيات آن را با لطف و مهربانى مىآميزد، و آغوش رحمتش را به روى
توبه كنندگان مىگشايد، نخست مىگويد:" پروردگار شما گفته است كه مرا بخوانيد
تا دعاى شما را اجابت كنم" (وَ قالَ
رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ).
بسيارى از مفسران دعا و خواندن را در اينجا به همان معنى معروفش تفسير
كردهاند، و جمله" أَسْتَجِبْ لَكُمْ" و همچنين روايات متعددى كه در ذيل اين آيه در زمينه
دعا و ثوابهاى آن آمده است، و بعدا به آن اشاره خواهيم كرد، نيز شاهد همين معنى
است.
در حالى كه بعضى ديگر به پيروى از" ابن عباس" مفسر معروف احتمال
دادهاند كه" دعا" در اينجا به معنى توحيد و عبادت پروردگار است،
يعنى" مرا بپرستيد و به وحدانيتم اقرار كنيد" ولى ظاهر همان تفسير اول
است.
به هر حال از آيه فوق چند نكته استفاده مىشود:
1- دعا كردن محبوب الهى و خواست خود او است.
2- بعد از دعا وعده اجابت داده شده است، ولى مىدانيم اين وعده وعدهاى است
مشروط، و نه مطلق، دعائى به هدف اجابت مىرسد كه شرائط لازم در" دعا"
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 20 صفحه : 146