انسانى بوده، چيزى كه مى‌تواند به عنوان يك حلقه اتصال همه فرزندان آدم را از هر نژاد و زبان و قوميت و منطقه جغرافيايى به هم پيوند دهد، آيينهاى الهى است، كه تمام اين مرزها را در هم مى‌شكند، و همه انسانها را زير يك پرچم جمع مى‌كند كه نمونه آن را در مراسم عبادى سياسى حج مى‌توان مشاهده كرد.

و اگر مى‌بينيم پاره‌اى از مذاهب، عامل اختلاف و درگيرى شده‌اند، به خاطر آميخته شدن آنها با خرافات و تعصبهاى كوركورانه است، و گر نه مذاهب دست نخورده آسمانى، همه جا عامل وحدت به‌شمار مى‌آيد.

5- دليلى بر عصمت پيامبران‌

" علامه طباطبايى" در" الميزان" بعد از آنكه معصوم بودن پيامبران را به سه شاخه تقسيم مى‌كند 1- عصمت از خطا به هنگام دريافت وحى 2- عصمت از خطا در تبليغ رسالت 3- عصمت از گناه و آنچه مايه هتك حرمت عبوديت است و مى‌گويد: آيه مورد بحث دليل بر عصمت از خطا در تلقى وحى و تبليغ رسالت است زيرا هدف از بعثت آنها اين بوده كه مردم را بشارت و انذار دهند و حق در اعتقاد و عمل را روشن سازند و از اين طريق آنها را هدايت كنند و مسلما اين هدف بدون عصمت در تلقى وحى و تبليغ رسالت ممكن نيست.

شاخه سوم عصمت را نيز از آيه مى‌توان استفاده كرد چرا كه اگر خطايى در تبليغ رسالت صورت گيرد خود عاملى براى اختلاف خواهد بود و اگر ناهماهنگى ميان عمل و گفتار مبلغان وحى از طريق عصيان حاصل شود آن نيز عامل اختلاف است بنا بر اين از آيه فوق مى‌توان اشاراتى به عصمت در هر سه بخش استفاده كرد. [1]

[1] اقتباس از الميزان، جلد 2 صفحه 134. (ذيل آيه 213 سوره بقره).