است به باد مسخره مى‌گيرند" (وَ يَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا).

اين در حالى است" كه اين افراد با ايمان و تقوا در قيامت برتر از آنها هستند" (آنها در اعلى عليين بهشت‌اند و اينها در دركات جهنم) (وَ الَّذِينَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ).

زيرا در آن جهان مقامات معنوى صورت عينى به خود مى‌گيرد و مؤمنان در درجات بالايى قرار خواهند گرفت، آنها گويى بر فراز آسمانها سير مى‌كنند در حالى كه اينها در اعماق زمين مى‌روند.

و اين جاى تعجب نيست" زيرا خداوند هر كس را بخواهد بى حساب روزى مى‌دهد" (وَ اللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ‌).

اينها در حقيقت بشارت و آرامش است براى مؤمنان فقير و هشدار و تهديدى است براى ثروتمندان مغرور و بى ايمان.

اين احتمال نيز وجود دارد كه جمله اخير اشاره به اين باشد كه خداوند در آينده به مؤمنان روزى بى حساب مى‌دهد همانگونه كه با پيشرفت اسلام اين معنى تحقق يافت.

بى حساب بودن روزى خداوند به افراد با ايمان اشاره به اين است كه هرگز پاداشها و مواهب الهى به اندازه اعمال ما نيست بلكه مطابق كرم و لطف اوست و مى‌دانيم لطف و كرمش حد و حدود ندارد.

نكته:

هميشه افراد بى ايمان و دنياپرست كه سخت فريفته زرق و برق دنيا مى‌باشند و افق ديدشان از چهار ديوارى ماده فراتر نمى‌رود امكانات مادى را مقياس ارزيابى همه ارزشها مى‌دانند و به همين دليل در فكر كوتاه و عليل آنها كسانى كه دستشان از ثروت تهى است فاقد شخصيت هستند و لذا آنها را به باد مسخره مى‌گيرند در حالى كه صاحبنظران با ايمان كه بدين مشت خاك نظرى ندارند