نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 88
نكته: رؤيت
خداوند غير ممكن است!
بى شك مشاهده
حسى تنها در مورد اجسامى صورت مىگيرد كه داراى رنگ و مكان و محل است بنا بر اين
در مورد ذات خداوند كه ما فوق زمان و مكان است معنى ندارد.
ذات پاك او
نه در دنيا با اين چشم ديده مىشود و نه در آخرت دلايل عقلى اين مساله به قدرى
روشن است كه ما را بىنياز از شرح و بسط مىكند:
ولى با اين
حال متاسفانه جمعى از دانشمندان اهل سنت به استناد بعضى از احاديث ضعيف و پارهاى
از آيات متشابه اصرار بر اين دارند كه خداوند در قيامت با همين چشم ديده مىشود و
در قالب جسمى در مىآيد و داراى رنگ و مكان است و بعضا آيه مورد بحث را ناظر به
اين معنى دانستهاند و شايد توجه به اين حقيقت ندارند كه چه مفاسد و مشكلاتى از
اين رهگذر به وجود مىآيد.
البته مشاهده
خداوند با چشم دل هم در اين جهان ممكن است و هم در جهان ديگر و مسلما در قيامت كه
ذات پاك او ظهور و بروز قويترى دارد اين مشاهده قويتر خواهد بود.
در حديثى از
امام صادق ع مىخوانيم كه در پاسخ اين سؤال" آيا خداوند در قيامت ديده
مىشود" فرمود: منزه است خداوند از چنين چيزى و بسيار منزه است سپس افزود
ان الأبصار
لا تدرك الا ما له لون و كيفيت و اللَّه تعالى خالق الالوان و الكيفية
، چشمها جز
چيزهايى كه داراى رنگ و كيفيت است نمىبيند در حالى كه خداوند خالق رنگها و
كيفيتها است [1] درباره عدم امكان رؤيت خداوند در دنيا و آخرت ذيل
آيات مختلف تفسير نمونه از جمله ذيل آيه 103 سوره انعام (لا
تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ) شرح كافى
داده شده و از آن مشروحتر در جلد چهارم پيام قرآن از صفحه 221 تا 250 بحث شده
است