نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 87
اين امر محال
است، و اگر هم ممكن بود نيازى به آن نبود.
2- منظور اين
است كه آيا آنها با اين لجاجت در عدم ايمان در انتظار اين هستند كه فرمان عذاب
الهى و فرشتگان عذاب فرا رسند و آنها را ريشه كن سازند.
3- منظور اين
است كه آيا آنها با اين كار خود در انتظارند كه قيامت بر پا شود و فرمان عذاب
همراه فرشتگان الهى فرا رسد و به حساب همگى رسيدگى گردد، و به كيفر خود گرفتار
شوند[1] تعبير به" ظُلَلٍ
مِنَ الْغَمامِ" (در سايههاى ابرهاى سفيد) بنا بر تفسير
دوم و سوم- به گفته بسيارى از مفسران- اشاره به اين است كه عذاب الهى بطور ناگهانى
همچون ابرها بر سر آنها سايهافكن مىشود و مخصوصا از آنجا كه انسان با مشاهده ابر
انتظار ريزش باران رحمت را دارد، هنگامى كه عذابى به صورت صاعقه و مانند آن از آن
فرود آيد دردناكتر است (توجه داشته باشيد كه عذاب بعضى از اقوام پيشين نيز به صورت
صاعقههايى بود كه از ابرها فرود آمد) [2]
اما بنا بر تفسير اول ممكن است اشاره به عقيده خرافى كفار باشد كه گمان مىكردند
خداوند گاهى از آسمان نازل مىشود، در حالى كه ابرها بر او سايهافكن مىباشند.
[3] و در پايان آيه، مىفرمايد:" و همه كارها به سوى خدا باز
مىگردد" (وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ).
امور مربوط
به ارسال پيامبران و نزول كتابهاى آسمانى و تبيين حقايق بازگشت به او مىكند
همانگونه كه امر حساب و مجازات و كيفر و پاداش به او باز مىگردد.
***
[1] در تفسير اول تقديرى نيست و در تفسير دوم و
سوم كلمه" امر" قبل از" اللَّه" بايد تقدير گرفته شود.
[2] و [3] به آيه 189 سوره شعراء و تفسير آن در
جلد 15" تفسير نمونه" مراجعه شود.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 87