[سوره البقرة (2): آيات 204 تا 206]

وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يُشْهِدُ اللَّهَ عَلى‌ ما فِي قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ (204) وَ إِذا تَوَلَّى سَعى‌ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ (205) وَ إِذا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ (206)

ترجمه:

204- و از مردم، كسانى هستند كه گفتار آنان، در زندگى دنيا مايه اعجاب تو مى‌شود، (در ظاهر، اظهار محبت شديد مى‌كنند) و خدا را بر آنچه در دل دارند گواه مى‌گيرند. (اين در حالى است كه) آنان، سرسخت‌ترين دشمنانند.

205- (نشانه آن، اين است كه) هنگامى كه روى بر مى‌گردانند (و از نزد تو خارج مى‌شوند)، در راه فساد در زمين، كوشش مى‌كنند، و زراعتها و چهارپايان را نابود مى‌سازند، (با اينكه مى‌دانند) خدا فساد را دوست نمى‌دارد.

206- و هنگامى كه به آنها گفته شود:" از خدا بترسيد!" (لجاجت آنان بيشتر مى‌شود)، و لجاجت و تعصب، آنها را به گناه مى‌كشاند. آتش دوزخ براى آنان كافى است، و چه بد جايگاهى است.

شان نزول:

تفسير نمونه ؛ ج‌2 ؛ ص72

اى اين آيات، دو شان نزول ذكر شده است: 1- اين آيات درباره" اخنس بن شريق" نازل شده كه مردى زيبا و خوش‌زبان بود و تظاهر به دوستى پيامبر ص مى‌كرد خود را مسلمان جلوه مى‌داد، و سوگند مى‌خورد كه آن حضرت را دوست دارد و به خدا ايمان آورده، پيامبر ص هم كه مامور به ظاهر بود با او گرم مى‌گرفت و