آغاز ذى الحجه، و" أَيَّامٍ مَعْدُوداتٍ‌" همان ايام تشريق است كه در بالا گفته شد، ولى بعضى از مفسران، احتمالاتى غير از اين داده‌اند كه شرح آن در ذيل آيه 28 سوره حج خواهد آمد [1] در اينكه منظور از اين" اذكار" چيست؟ در احاديث اسلامى به اين صورت تعيين شده كه بعد از پانزده نماز كه آغازش نماز ظهر روز عيد قربان، و پايانش نماز روز سيزدهم است، جمله‌هاى الهام بخش زير تكرار گردد:

اللَّه اكبر اللَّه اكبر، لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر و للَّه الحمد اللَّه اكبر على ما هدانا اللَّه اكبر على ما رزقنا من بهيمة الانعام.

سپس در دنبال اين دستور مى‌افزايد:" كسانى كه تعجيل كنند و (ذكر خدا را) در دو روز انجام دهند گناهى بر آنان نيست، و كسانى كه تاخير كنند (و سه روز انجام دهند نيز) گناهى بر آنها نيست، براى كسانى كه تقوا پيشه كنند" (فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ وَ مَنْ تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ لِمَنِ اتَّقى‌).

اين تعبير در حقيقت، اشاره به نوعى تخيير در اداء ذكر خدا، ميان دو روز و سه روز مى‌باشد.

جمله" لِمَنِ اتَّقى‌" (براى كسانى كه تقوا پيشه كرده باشند) ظاهرا قيد است براى مساله تعجيل در دو روز، يعنى قناعت به دو روز مخصوص اين گونه اشخاص است.

و در روايات اهل بيت ع آمده است كه منظور از" پرهيز" در اينجا پرهيز از صيد است، يعنى كسانى كه به هنگام احرام، پرهيز از صيد يا از تمام تروك احرام كرده‌اند، مى‌توانند بعد از عيد قربان، دو روز در" منى" بمانند و مراسم آن را بجا

[1] با اينكه" ايام" جمع" يوم"، مذكر است، صفت آن" معلومات" يا" معدودات" به صورت مؤنث آورده شده (جمع مكسر معمولا با وصف مؤنث آورده مى‌شود، اما مؤنث مفرد، نه جمع به الف و تاء) بعضى گفته‌اند به خاطر آن است كه ايام مركب از ساعات است كه داراى تاء تانيث مى‌باشد. و شايد اشاره‌اى به اين نكته باشد كه در تمام ساعات اين ايام، به ياد خدا باشيد (رجوع كنيد به املاء ما من به الرحمن، جلد اول صفحه 88).