در آيه بعد خداوند به پيامبر ص (و همه پيروان او) دستور مى‌دهد كه نسبت به همه تعليمات انبياء و پيامبران پيشين، علاوه بر آنچه را پيغمبر اسلام نازل شده ايمان داشته باشند. مى‌فرمايد:" بگو: ايمان به خدا آورديم و به آنچه بر ما و بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط (پيامبران تيره‌هاى بنى اسرائيل) نازل شده و آنچه به موسى و عيسى و همه پيامبران از سوى پروردگارشان داده شده است نيز ايمان آورديم ما در ميان آنها فرقى نمى‌گذاريم و ما در برابر او تسليم هستيم" (قُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ عَلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ عَلى‌ إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ ما أُوتِيَ مُوسى‌ وَ عِيسى‌ وَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ‌).

آرى ما هيچ فرقى ميان آنها از نظر حقانيت قايل نيستيم، همه را به رسميت مى‌شناسيم، همه رهبران الهى بوده‌اند و همگى براى هدايت خلق مبعوث شده‌اند و ما در برابر فرمان خدا از هر نظر تسليم هستيم و بنا بر اين دست تفرقه‌اندازان را به اين وسيله كوتاه مى‌كنيم.

جمله" يبتغ" از ماده" ابتغاء" به معنى تلاش و كوشش است كه هم در موارد شايسته و هم ناشايسته به كار مى‌رود و در هر مورد تابع قرائنى است كه در آن مورد وجود دارد.

به اين ترتيب از مفهوم عام اسلام به عنوان يك اصل كلى كه همان تسليم در مقابل حق است به مفهوم خاص آن يعنى آيين اسلام منتقل مى‌شود كه نمونه كامل و اكمل آن است و مى‌گويد: امروز جز آيين اسلام از هيچ كس پذيرفته نيست و در