[سوره آل‌عمران (3): آيات 81 تا 82]

وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ النَّبِيِّينَ لَما آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتابٍ وَ حِكْمَةٍ ثُمَّ جاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنْصُرُنَّهُ قالَ أَ أَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلى‌ ذلِكُمْ إِصْرِي قالُوا أَقْرَرْنا قالَ فَاشْهَدُوا وَ أَنَا مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ (81) فَمَنْ تَوَلَّى بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ (82)

ترجمه:

81- و (به خاطر بياوريد) هنگامى را كه خداوند، از پيامبران (و پيروان آنها)، پيمان مؤكد گرفت، كه هر گاه كتاب و دانش به شما دادم، سپس پيامبرى به سوى شما آمد كه آنچه را با شماست تصديق مى‌كند، به او ايمان بياوريد و او را يارى كنيد! سپس (خداوند) به آنها گفت:" آيا به اين موضوع، اقرار داريد؟ و بر آن، پيمان مؤكد بستيد؟" گفتند:" (آرى) اقرار داريم!" (خداوند به آنها) گفت:" پس گواه باشيد! و من نيز با شما از گواهانم." 82- پس كسى كه بعد از اين (پيمان محكم)، روى گرداند، فاسق است.

تفسير: پيمان مقدس‌

به دنبال اشاراتى كه در آيات پيشين در باره وجود نشانه‌هاى روشن پيامبر اسلام در كتب انبياء قبل آمده بود در اين آيات اشاره به يك اصل كلى در اين رابطه مى‌كند و آن اينكه پيامبران پيشين (و به دنبال آنها پيروانشان) با خدا پيمان بسته بودند كه در برابر پيامبرانى كه بعد از آنها مى‌آيند سر تعظيم و تسليم فرود آورند مى‌فرمايد: و (به خاطر بياوريد) هنگامى را كه خداوند پيمان مؤكد از پيامبران (و پيروان آنها) گرفت كه هر گاه كتاب و دانش به شما دادم سپس پيامبرى به سوى شما