75- و در ميان اهل كتاب، كسانى هستند كه اگر ثروت زيادى به رسم امانت به آنها
بسپارى، به تو باز مىگردانند، و كسانى هستند كه اگر يك دينار هم به آنان بسپارى،
به تو بازنمىگردانند، مگر تا زمانى كه بالاى سر آنها ايستاده (و بر آنها مسلط)
باشى! اين به خاطر آن است كه مىگويند:" ما در برابر اميين [غير يهود]، مسئول
نيستيم." و بر خدا دروغ مىبندند، در حالى كه مىدانند (اين سخن دروغ است).
76- آرى، كسى كه به پيمان خود وفا كند و پرهيزگارى پيشه نمايد، (خدا او را
دوست مىدارد، زيرا) خداوند پرهيزكاران را دوست دارد.
شان نزول:
اين آيه در باره دو نفر از يهود نازل گرديده كه يكى امين و درستكار و ديگرى
خائن و پست بود نفر اول" عبد اللَّه بن سلام" بود كه مرد ثروتمندى 1200
اوقيه [1] طلا نزد
او به امانت گذارد عبد اللَّه همه آن را به موقع به صاحبش رد كرد و به واسطه امانت
دارى خداوند او را در آيه فوق مىستايد نفر دوم" فنحاص بن عازورا" است
كه مردى از قريش يك دينار به او امانت سپرد" فنحاص" در آن خيانت كرد
خداوند
[1]" اوقيه" يك
دوازدهم" رطل" معادل هفت مثقال است و جمع آن" اواق و اواقى"
است.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 619