72- و جمعى از اهل كتاب (از يهود) گفتند:" (برويد در ظاهر) به آنچه بر
مؤمنان نازل شده، در آغاز روز ايمان بياوريد، و در پايان روز، كافر شويد (و باز
گرديد)! شايد آنها (از آيين خود) باز گردند! (زيرا شما را، اهل كتاب و آگاه از
بشارات آسمانى پيشين مىدانند، و اين توطئه كافى است كه آنها را متزلزل سازد).
73- و جز به كسى كه از آيين شما پيروى مىكند، (واقعا) ايمان نياوريد!"
بگو:" هدايت، هدايت الهى است! (و اين توطئه شما، در برابر آن بى اثر
است)"! (سپس اضافه كردند:" تصور نكنيد) به كسى همانند شما (كتاب آسمانى)
داده مىشود، يا اينكه مىتوانند در پيشگاه پروردگارتان، با شما بحث و گفتگو كنند،
(بلكه نبوت و منطق، هر دو نزد شماست!)" بگو:" فضل (و موهبت نبوت و عقل و
منطق، در انحصار كسى نيست، بلكه) به دست خداست، و به هر كس بخواهد (و شايسته
بداند،) مىدهد، و خداوند، واسع [داراى مواهب گسترده] و آگاه (از موارد شايسته
آن) است.
74- هر كس را بخواهد، ويژه رحمت خود مىكند، و خداوند، داراى مواهب عظيم
است."
شان نزول:
بعضى از مفسران پيشين نقل كردهاند كه دوازده نفر از دانشمندان يهود خيبر
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 613