ولى بعيد نيست اين نامگذارى اشاره به حقيقت ديگرى باشد و آن اينكه اين سرزمين محيط بسيار آماده‌اى براى معرفت پروردگار و شناسايى ذات پاك اوست.

و به راستى آن جذبه معنوى و روحانى كه انسان به هنگام ورود در عرفات پيدا مى‌كند با هيچ بيان و سخنى قابل توصيف نيست- تنها بايد رفت و مشاهده كرد- همه يك شكل، همه يك نواخت، همه بيابان‌نشين همه از هياهوى شهر و از هياهوى دنياى مادى و زرق و برقش فرار كرده، در زير آن آسمان نيلى در آن هواى آزاد و پاك از آلودگى گناه در آنجا كه فرشته وحى بال و پر مى‌زند، در آنجا كه از لابلاى نسيمش صداى زمزمه جبرئيل و آهنگ مردانه ابراهيم خليل و طنين حيات بخش صداى پيامبر اسلام ص و مجاهدان صدر اسلام شنيده مى‌شود.

در اين سرزمين خاطره‌انگيز كه گويا دريچه‌اى به جهان ما وراى طبيعت در آن گشوده شده انسان نه تنها از نشئه عرفان پروردگار سر مست مى‌شود و لحظه‌اى با زمزمه تسبيح عمومى خلقت هماهنگ مى‌گردد بلكه در درون وجود خود، خودش را هم كه عمرى است گم كرده و به دنبالش مى‌گردد پيدا مى‌كند و به حال خويشتن نيز عارف مى‌گردد و مى‌داند او آن كس نيست كه شب و روز در تلاش معاش حريصانه كوه و صحرا را زير پا مى‌گذارد و هر چه مى‌يابد عطشش فرو نمى‌نشيند مى‌يابد گوهر ديگرى در درون جان او نهفته است كه او در حقيقت همان است آرى اين سرزمين را" عرفات" مى‌نامند راستى چه اسم جالب و مناسبى!

2- مشعر الحرام- دومين موقف حج‌

در مورد نامگذارى" مشعر الحرام" به اين نام نيز گفته‌اند كه آنجا مركزى است براى" شعائر حج" و نشانه‌اى از اين مراسم عظيم و پرشكوه و آسمانى.

اما نبايد فراموش كرد كه" مشعر" از ماده" شعور" است در آن شب تاريخى و هيجان‌انگيز (شب دهم ذى الحجه) كه زائران خانه خدا پس از طى دوران تربيت خود در عرفات به آنجا كوچ مى‌كنند و شبى را تا به صبح روى ماسه‌هاى نرم در زير