3- پاسخ به يك سؤال‌

در اينجا سؤال معروفى است كه فخر رازى و بعضى ديگر در باره نزول آيه در حق اهل بيت ع ذكر كرده‌اند كه چگونه ممكن است منظور از" ابناءنا" (فرزندان ما) حسن و حسين ع باشد، در حالى كه" ابناء" جمع است و جمع بر دو نفر گفته نمى‌شود، و چگونه ممكن است" نسائنا" كه معنى جمع دارد تنها بر بانوى اسلام فاطمه ع اطلاق گردد؟ و اگر منظور از" انفسنا" تنها على ع است چرا به صيغه جمع آمده است؟! پاسخ:

اولا- همانطور كه قبلا به طور مشروح ذكر شد اجماع علماى اسلام و احاديث فراوانى كه در بسيارى از منابع معروف و معتبر اسلامى اعم از شيعه و سنى در زمينه ورود اين آيه در مورد اهل بيت ع به ما رسيده است و در آنها تصريح شده پيغمبر ص غير از على ع و فاطمه ع و حسن و حسين ع كسى را به مباهله نياورد، قرينه آشكارى براى تفسير آيه خواهد بود، زيرا مى‌دانيم از جمله قرائنى كه آيات قرآن را تفسير مى‌كند سنت و شان نزول قطعى است.

بنا بر اين، ايراد مزبور تنها متوجه شيعه نمى‌شود. بلكه همه دانشمندان اسلام بايد به آن پاسخ گويند.

ثانيا- اطلاق" صيغه جمع" بر" مفرد" يا بر" تثنيه" تازگى ندارد، و در قرآن و غير قرآن از ادبيات عرب و حتى غير عرب اين معنى بسيار است.

توضيح اينكه: بسيار مى‌شود كه به هنگام بيان يك قانون، يا تنظيم يك عهدنامه، حكم به صورت كلى و به صيغه جمع آورده مى‌شود، و مثلا در عهدنامه چنين مى‌نويسند كه: مسئول اجراى آن امضاء كنندگان عهدنامه و فرزندان آنها هستند، در حالى كه ممكن است يكى از دو طرف تنها يك يا دو فرزند داشته باشد، اين موضوع هيچگونه منافاتى با تنظيم قانون يا عهدنامه به صورت" جمع" ندارد.