نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 554
نخست مىفرمايد:" خداوند به او كتاب و دانش و تورات و انجيل مىآموزد"
(وَ يُعَلِّمُهُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ
وَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ).
نخست به تعليم كتاب و حكمت و دانش به طور كلى اشاره مىكند و بعد دو مصداق
روشن اين كتاب و حكمت يعنى تورات و انجيل را بيان مىنمايد.
بديهى است افرادى كه به عنوان رهبر جامعه بشريت از سوى خداوند تعيين مىشوند،
بايد در درجه اول از علم و دانش كافى برخوردار باشند و آيين و قوانين زنده و
سازندهاى با خود بياورند و در درجه بعد دلايل و اسناد روشنى براى ارتباط خود با
خدا ارائه دهند و با اين دو وسيله ماموريت هدايت مردم را تكميل و تثبيت كنند، در
آيات فوق به اين دو معنى اشاره شده است، در آيه اول سخن از علم و دانش و كتاب
آسمانى حضرت مسيح ع بود، و در آيه دوم اشاره به معجزات متعدد او است.
***
مىفرمايد:" و (خداوند) او را رسول و فرستادهاى به سوى بنى اسرائيل
قرار مىدهد" (وَ رَسُولًا إِلى بَنِي
إِسْرائِيلَ). [1] ممكن است از اين جمله در ابتدا چنين به نظر آيد كه ماموريت
حضرت مسيح ع تنها دعوت بنى اسرائيل بوده است، همانها كه در آن زمان گرفتار انواع
خرافات و آلودگىهاى اخلاقى و عقيدتى و اختلافات شديد شده بودند و اين با اولوا
العزم بودن حضرت مسيح ع منافات ندارد، زيرا پيامبر اولوا العزم كسى است كه داراى
آيين جديد باشد خواه ماموريت او جهانى باشد يا نباشد (در تفسير نور الثقلين نيز
روايتى در باره منحصر بودن ماموريت حضرت مسيح ع به بنى
[1] در اين جمله، فعلى در تقدير است،
مانند" يجعله"- احتمالات ديگرى نيز در اين تقدير داده شده است.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 554