نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 53
تفسير:
بهترين زاد و توشه
اين آيات هم
چنان احكام حج و زيارت خانه خدا را تعقيب مىكند، و دستورات جديدى در آن مطرح است:
1- نخست
مىفرمايد:" حج در ماههاى معينى است" (الْحَجُّ
أَشْهُرٌ مَعْلُوماتٌ). [1]
منظور از اين ماهها ماههاى شوال، ذى القعده و ذى الحجه است (تمام ماه ذى الحجه يا
همان ده روز اول) و اين ماهها را" اشهر حج" مىنامند زيرا بخشى از اعمال
حج (مراسم عمره را) در غير اين ماهها نمىتوان انجام داد و بخشى را منحصرا در
روزهاى نهم تا دوازدهم ماه ذى الحجه بايد انجام داد، و اينكه در قرآن تصريح به نام
اين ماهها نشده به خاطر آن است كه اين ماهها براى همه شناخته شده بود، و قرآن با
اين عبارت تاكيد بر آن مىكند.
ضمنا اين
جمله، يكى از رسوم خرافى جاهليت را نفى مىكند كه گاه به خاطر درگيرى با جنگها يا
غير آن، ماههاى حج را تغيير و تبديل مىدادند، و جلو و عقب مىكردند، قرآن
مىگويد:" اين ماهها معين و ثابت است، و تقديم و تاخير در آن جايز
نيست". [2] 2- سپس به دستور ديگرى در مورد كسانى كه با احرام
بستن شروع به مناسك حج مىكنند اشاره كرده، مىفرمايد:" آنها كه حج را بر خود
فرض كردهاند (و احرام بستهاند بايد بدانند) در حج آميزش جنسى و گناه و جدال
نيست"
[1] از آنجا كه حج، خود اين ماههاى مخصوص نيست،
مفسران گفتهاند آيه تقديرى دارد و در تقدير چنين است: اشهر الحج اشهر معلومات،
بعضى نيز احتمال دادهاند كه آيه تقدير نداشته باشد و كنايه از شدت ارتباط حج با
اين ماههاى مخصوص است، گويى حج خود اين ماهها است.
[2] مجمع البيان، جلد 1 صفحه 293- تفسير كبير،
جلد 5 صفحه 160.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 53