مركز روحانى دور شود يا اينكه حضور غذاهاى بهشتى در برابر محراب او دليلى بر اين پذيرش بود.

اين احتمال نيز وجود دارد كه قبولى اين نذر و پذيرش مريم، به صورت الهام به مادرش اعلام شده باشد.

تعبير به" انبتها" از ماده" انبات" به معنى رويانيدن در مورد پرورش مريم اشاره به جنبه‌هاى تكامل معنوى، روحانى و اخلاقى مريم است.

ضمنا اين جمله اشاره به نكته لطيفى دارد و آن اينكه كار خداوند، انبات و رويانيدن است يعنى همانگونه كه در درون بذر گلها و گياهان استعدادهايى نهفته است كه زير نظر باغبان پرورش مى‌يابد و آشكار مى‌شود، در درون وجود آدمى و اعماق روح و فطرت او نيز همه گونه استعدادهاى عالى نهفته شده است كه اگر انسان خود را تحت تربيت مربيان الهى كه باغبانهاى باغستان جهان انسانيت‌اند قرار دهد، به سرعت پرورش مى‌يابد و آن استعدادهاى خدا داد آشكار مى‌شود، و انبات به معنى واقعى كلمه صورت مى‌گيرد.

سپس مى‌افزايد:" خداوند زكريا را سرپرست و كفيل او قرار داد" (وَ كَفَّلَها زَكَرِيَّا).

" كفلها" از ماده" كفالت" در اصل به معنى" ضميمه كردن چيزى به ديگرى" است و به همين مناسبت به افرادى كه سرپرستى كودكى را به عهده مى‌گيرند كافل يا كفيل گفته مى‌شود، زيرا در حقيقت او را ضميمه وجود خود مى‌كنند.

اين ماده هر گاه به صورت ثلاثى مجرد (كفل بدون تشديد) استعمال شود به معنى به عهده گرفتن سرپرستى و كفالت است، و هنگامى كه به صورت ثلاثى مزيد (كفل با تشديد) استعمال شود، به معنى برگزيدن و قرار دادن كفيل براى ديگرى است.

در تاريخ آمده است، پدر مريم (عمران) قبل از تولد او چشم از جهان فرو