[سوره آل‌عمران (3): آيات 33 تا 34]

إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‌ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ (33) ذُرِّيَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (34)

ترجمه:

33- خداوند، آدم و نوح و آل ابراهيم و آل عمران را بر جهانيان برترى داد.

34- آنها فرزندان (و دودمانى) بودند كه (از نظر پاكى و تقوا و فضيلت،) بعضى از بعض ديگر گرفته شده بودند، و خداوند، شنوا و داناست (و از كوششهاى آنها در مسير رسالت خود، آگاه مى‌باشد).

تفسير: نياكان مريم‌

اين آيات، سرآغازى است براى بيان سرگذشت مريم و اشاره‌اى به مقامات اجداد او و نمونه بارزى است از محبت واقعى به پروردگار و ظهور آثار اين محبت در عمل، كه در آيات گذشته به آن اشاره شده بود.

نخست مى‌فرمايد:" خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر عالميان برگزيد" (إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‌ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ‌).

" اصطفى" از ماده" صفو" (بر وزن عفو) به معنى خالص شدن چيزى است و صفوة به معنى خالص هر چيزى است، سنگ صاف را در لغت عرب از اين نظر صفا مى‌گويند كه داراى خلوص و پاكى است، بنا بر اين اصطفاء به معنى انتخاب كردن قسمت خالص چيزى است.

آيه فوق مى‌گويد:" ما آدم و نوح و خاندان ابراهيم و عمران را برگزيديم"