نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 493
كوتاه سخن اينكه: خواست خداوند همان است كه در عالم، اسباب آفريده تا چگونه ما
از عالم اسباب استفاده كنيم.
***
در آيه بعد براى تكميل اين معنى و نشان دادن حاكميت خداوند بر تمام عالم
هستى مىافزايد:" شب را در روز داخل مىكنى و روز را در شب و موجود زنده را
از مرده خارج مىسازى و مرده را از زنده، و به هر كس اراده كنى بدون حساب روزى
مىبخشى" (تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ
تُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ
تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ).
و به اين ترتيب مساله تغيير تدريجى شب و روز، كوتاه شدن شب در نيمى از سال، كه
از آن تعبير به داخل شدن شب در روز شده است و بلند شدن شبها در نيم ديگر (دخول روز
در شب) و همچنين خارج شدن موجودات زنده از مرده، و موجودات مرده از زنده، و
روزيهاى فراوانى كه نصيب بعضى از افراد مىشود، هر يك نشانه بارزى از قدرت مطلقه
اوست.
***
نكتهها:
1-" ولوج" در لغت به معنى" دخول" است، اين آيه مىگويد:
خداوند، شب را در روز و روز را در شب داخل مىكند (در هشت مورد ديگر قرآن نيز، به
اين معنى اشاره شده است).
منظور از اين جمله همان تغيير تدريجى محسوسى است كه در شب و روز، در طول سال،
مشاهده مىكنيم، اين تغيير بر اثر انحراف محور كره زمين نسبت به مدار آن كه كمى
بيش از 23 درجه است و تفاوت زاويه تابش خورشيد مىباشد، لذا مىبينيم در بلاد
شمالى (نقاط بالاى خط استوا) در ابتداى زمستان، روزها كم كم
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 493