در مسير فساد و ويرانگرى.

جالب اين كه در آيه مورد بحث نخستين موضوعى كه ذكر شده است همسران و زنان مى‌باشند و اين همان است كه روانكاوان امروز مى‌گويند" غريزه جنسى از نيرومندترين غرايز انسان است تاريخ معاصر و گذشته نيز تاييد مى‌كند كه سرچشمه بسيارى از حوادث اجتماعى طوفانهاى ناشى از اين غريزه بوده است".

ذكر اين نكته نيز لازم است كه آيه مورد بحث و ساير آيات مشابه آن هيچگاه علاقه معتدل نسبت به زن و فرزندان و اموال و ثروت را نكوهش نمى‌كند، زيرا پيشبرد اهداف معنوى بدون وسايل مادى ممكن نيست به علاوه قانون شريعت هرگز بر ضد قانون خلقت و آفرينش نمى‌تواند باشد، آنچه مورد نكوهش است عشق و علاقه افراطى و به عبارت ديگر" پرستش" اين موضوعات است.

2- منظور از" الْقَناطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ" و" الْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ" چيست؟

واژه" قناطير" جمع" قنطار" به معنى چيز محكم است و سپس به مال زياد گفته شده است و اگر مشاهده مى‌كنيم پل را قنطره و اشخاص باهوش را قنطر مى‌گويند به خاطر استحكام در بنا يا در تفكر آنها است و مقنطره اسم مفعول از همان ماده به معنى مضاعف و مكرر آن مى‌باشد و ذكر اين دو كلمه پشت سر هم براى تاكيد است، شبيه تعبيرى كه در فارسى امروز رايج است كه مى‌گويند:" فلان كس صاحب" آلاف" و" الوف" مى‌باشد يعنى ثروت زيادى دارد.

بعضى براى" قنطار" حد معينى تعيين كرده‌اند و گفته‌اند:" قنطار" هفتاد هزار دينار طلا است، بعضى صد هزار و بعضى دوازده هزار درهم دانسته‌اند و بعضى ديگر،" قنطار" را يك كيسه پر از سكه طلا يا نقره دانسته‌اند.

در روايتى از امام باقر و امام صادق ع نقل شده كه قنطار، مقدار طلايى است كه پوست يك گاو را پر كند ولى در حقيقت همه اينها مصداق يك مفهوم وسيع است و آن مال زياد.