عكس بود، آنها چنان با ديده حقارت به مسلمانان نگاه مى‌كردند كه تعدادشان را كمتر از آنچه بود، تصور مى‌كردند، يا به تعبير ديگر خدا مى‌خواست قبل از شروع جنگ، تعداد مسلمانان در نظر آنان كم جلوه كند تا با غرور و غفلت وارد جنگ شوند، و پس از شروع جنگ دو برابر جلوه كند تا وحشت و اضطراب، آنها را فرا گيرد و منتهى به شكست آنان گردد ولى به عكس خداوند عدد دشمنان را در نظر مسلمانان، كم جلوه داد تا بر قدرت و قوت روحيه آنها بيفزايد.

اين همان چيزى است كه در آيه 44 سوره انفال نيز به آن اشاره شده است مى‌فرمايد: وَ إِذْ يُرِيكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَيْتُمْ فِي أَعْيُنِكُمْ قَلِيلًا وَ يُقَلِّلُكُمْ فِي أَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْراً كانَ مَفْعُولًا:" به ياد آريد هنگامى را كه با دشمن در ميدان جنگ روبرو شديد، خداوند آنها را در نظر شما كم جلوه مى‌داد (تا روحيه شما براى نبرد ضعيف نشود) و شما را در نظر آنها كم جلوه مى‌داد (تا از شروع به جنگى كه سرانجامش شكست آنها بود منصرف نشوند) تا خداوند كارى را كه مى‌بايست انجام گيرد صورت بخشد".

يعنى شما نترسيد و با كمال قدرت وارد جنگ شويد، آنها نيز در آغاز با غرور و بى اعتنايى وارد جنگ شوند و سپس صحنه دگرگون گردد، و مسلمانان بيش از آنچه بودند، در نظر دشمنان جلوه كنند و به شكست آنان در اين نبرد سرنوشت‌ساز منتهى گردد [1] در بعضى از روايات آمده است كه يكى از مسلمانان مى‌گويد: قبل از جنگ بدر به ديگرى گفتم: آيا فكر مى‌كنى، كفار هفتاد نفر باشند، گفت گمان مى‌كنم صد

[1] تفسيرى كه در بالا گفته شد، روى اين نظر است كه در آيه مورد بحث مرجع ضمير" يرون" كفار و مرجع ضمير" هم" مسلمانان باشد، و اين روشن‌ترين تفسير آيه است كه با آيه 44 سوره انفال نيز سازگار است، اگر چه مفسران احتمالات ديگرى در باره مرجع ضميرهاى فوق داده‌اند- شرح بيشتر در باره اين موضوع ذيل آيات 41 تا 45 سوره انفال به خواست خدا خواهد آمد.