13- در دو گروهى كه (در ميدان جنگ بدر،) با هم رو به رو شدند، نشانه (و درس
عبرتى) براى شما بود: يك گروه، در راه خدا نبرد مىكرد، و جمع ديگرى كه كافر بود،
(در راه شيطان و بت،) در حالى كه آنها (گروه مؤمنان) را با چشم خود، دو برابر آنچه
بودند، مىديدند. (و اين خود عاملى براى وحشت و شكست آنها شد.) و خداوند، هر كس را
بخواهد (و شايسته بداند)، با يارى خود، تاييد مىكند. در اين، عبرتى است براى
بينايان!
شان نزول:
اين آيه در مورد چگونگى جنگ" بدر" نازل شده است، چنان كه مفسران
گفتهاند در جنگ بدر تعداد مسلمانان 313 نفر بود، 77 نفر آنها از مهاجران و 236
نفر آنها از انصار بودند پرچم مهاجران به دست على ع بود و سعد بن عباده پرچمدار
انصار بود آنان تنها با داشتن هفتاد شتر و دو اسب و شش زره و هشت شمشير در اين
نبرد بزرگ شركت كرده بودند، با اينكه سپاه دشمن بيش از هزار نفر با اسلحه كافى
بودند و يكصد اسب داشتند مسلمانان با دادن بيست و دو نفر شهيد (14 نفر از مهاجران
و 8 نفر از انصار) به دشمن كه هفتاد كشته و هفتاد اسير داد غالب شدند و با پيروزى
كامل به مدينه مراجعت كردند اين آيه گوشهاى از ماجراى بدر را بازگو مىكند [1]
[1] آنچه در بالا آمد از" مجمع
البيان" است ولى در" كامل ابن اثير" جلد 3 صفحه 136 آمده
است:" و كان جميع من قتل من المسلمين ببدر اربعة عشر رجلا ستة من المهاجرين و
ثمانية من الانصار:" جميع كسانى كه از مسلمانان در بدر كشته شدند چهارده نفر
بودهاند، شش نفر از مهاجرين و هشت نفر از انصار".
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 452