با جنين از راه بند ناف ارتباط داشته و جنين از تمام مواد غذايى كه در خون جفت موجود است تغذيه مى‌نمايد.

كم كم بر اثر تغذيه و تكامل و روى آوردن سلولها به خارج و" مرولا" تو خالى مى‌شود كه آن را" بلاستولا" مى‌نامند، طولى نمى‌كشد كه شماره سلولهاى" بلاستولا" زياد شده تشكيل يك كيسه دو ديواره مى‌دهد و سپس فرورفتگى پيدا مى‌كند و در نتيجه جنين به دو ناحيه" سينه" و" شكم" تقسيم مى‌شود.

جالب اين كه تا اين مرحله تمام سلولها به يكديگر شبيه هستند و از نظر ظاهر اختلافى ندارند ولى از اين مرحله به بعد صورتگرى جنين آغاز مى‌شود و اجزاى آن به تناسب كارهايى كه در آينده بايد انجام بدهند در آنها تغييراتى صورت مى‌گيرد و بافتها و دستگاههاى مختلف ظاهر مى‌شوند و هر گروه از سلولها عهده‌دار ساختن يكى از دستگاههاى بدن مانند دستگاه اعصاب، گردش خون، گوارش و ... مى‌شوند در نتيجه جنين پس از اين مراحل در مخفى‌گاه رحم به صورت انسانى موزون صورتگرى مى‌شود (شرح تكامل جنين و مراحل مختلف آن به خواست خداوند در ذيل آيه 12 سوره مؤمنون خاطر نشان خواهد شد) [1]

2-" ارحام" جمع" رحم"

(بر وزن خشن) در اصل به معنى محلى است از شكم مادر كه بچه در آن پرورش مى‌يابد، سپس به تمام نزديكانى كه در اصل از يك مادر متولد شده‌اند اطلاق شده است. و از آنجا كه در ميان آنها پيوند و محبت و دوستى است اين واژه به هر گونه عطوفت و محبت اطلاق شده است، بعضى نيز عقيده‌اى بر عكس اين دارند و مى‌گويند مفهوم اصلى آن همان رقت قلب و عطوفت و محبت است و از آنجا كه خويشاوندان نزديك داراى چنين عطوفتى نسبت به يكديگر هستند به محل پرورش فرزند، رحم گفته شده است.

[1] به تفسير نمونه، جلد 14 صفحه 211 به بعد مراجعه فرمائيد.