در جمله بالا براى اينكه كافران بدانند اين تهديد كاملا جدى است مى‌فرمايد: خداوند قادر است و به همين دليل كسى نمى‌تواند در برابر تحقق يافتن تهديدهاى او مقاومت كند، زيرا همانطور كه او در جاى خود فوق العاده" رحيم و مهربان" است در برابر آنها كه شايسته رحمت نيستند عذاب شديد و انتقام دردناك دارد.

البته" انتقام" در اصطلاح امروز بيشتر در مواردى به كار مى‌رود كه اشخاص بر اثر عدم گذشت در برابر خلافكاريها يا اشتباهات ديگران دست به عمل متقابل مى‌زنند و حتى مصلحت خود را در عفو و گذشت در نظر نمى‌گيرند اين صفت مسلما صفت پسنديده‌اى نيست زيرا انسان در بسيارى از موارد بايد عفو و گذشت را بر مقابله به مثل مقدم بدارد ولى" انتقام" در اصل لغت به اين معنى نيست، بلكه به معنى كيفر دادن گناهكار است و مسلم است كه مجازات گناهكاران گردنكش و ستمگر نه تنها كار پسنديده‌اى است بلكه صرف نظر كردن از آنها مخالف عدالت و حكمت است.

نكته‌ها:

1-" حق" در اصل به معنى" مطابقت و هماهنگى" است و به همين دليل به آنچه با واقعيت موجود، تطبيق مى‌كند، حق گفته مى‌شود، و اينكه به خداوند" حق" مى‌گويند به خاطر آن است كه ذات مقدس او بزرگ‌ترين واقعيت غير قابل انكار در عالم هستى است، و به عبارت روشن‌تر: حق يعنى موضوع ثابت و پابرجايى كه باطل به آن راه ندارد.

در آيه مورد بحث، باء" بالحق" به اصطلاح براى" مصاحبت" است، يعنى اى پيامبر! خداوند، قرآن را كه همراه با نشانه‌هاى واقعيت است بر تو فرو فرستاد.

2-" تورات" در اصل يك لغت عبرى است كه به معنى" شريعت و قانون" مى‌باشد و سپس به كتابى كه از طرف خداوند بر موسى بن عمران ع نازل گرديد