تفسير: رباخوارى گناهى عظيم است‌

در آيه نخست خداوند افراد با ايمان را مخاطب قرار داده و براى تاكيد بيشتر در مساله تحريم ربا مى‌فرمايد:" اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از خدا به پرهيزيد و آنچه از ربا باقى مانده رها كنيد اگر ايمان داريد" (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ذَرُوا ما بَقِيَ مِنَ الرِّبا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ‌).

جالب اينكه: آيه فوق هم با ايمان به خدا شروع شده و هم با ايمان ختم شده است. و در واقع تاكيدى است بر اين معنى كه رباخوارى با روح ايمان سازگار نيست، بنا بر اين هنگامى ايمان براى آنها حاصل مى‌شود كه تقوا را پيشه كنند و باقى مانده ربا يعنى مطالباتى كه در اين زمينه دارند رها سازند.

منظور اين نيست كه رباخواران كافرند آن گونه كه خوارج در مورد گناهان كبيره به طور كلى مى‌پندارند بلكه با ايمان راسخ و ثمر بخش سازگار نيست.

اين همان جنگى است كه طبق قانون‌ فَقاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِي‌ءَ إِلى‌ أَمْرِ اللَّهِ‌" با گروهى كه متجاوز است پيكار كنيد تا به فرمان خدا گردن نهد" [1] انجام مى‌گيرد.

[1] سوره حجرات، آيه 9.