است. و" الباب" جمع" لب" به معنى" مغز" است و از آنجا كه مغز هر چيز بهترين و اساسى‌ترين قسمت آن است به" عقل" و" خرد"" لب" گفته مى‌شود.

اين جمله مى‌گويد: تنها صاحبان عقل و خرد اين حقايق را حفظ مى‌كنند و به ياد مى‌آورند و از آن بهره‌مند مى‌شوند اگر چه همه افراد (جز مجانين و ديوانگان) صاحب عقل‌اند اما اولوا الالباب به همه آنها گفته نمى‌شود. بلكه منظور آنهايى هستند كه عقل و خرد خود را به كار مى‌گيرند و در پرتو اين چراغ پر فروغ، راه زندگى و سعادت را مى‌يابند.

اين بحث را با سخن يكى از دانشمندان اسلامى پايان مى‌دهيم (كه احتمالا اين سخن را از پيامبر اكرم ص شنيده است)" گاه مى‌شود كه خداوند اراده عذاب و مجازات مردم روى زمين را مى‌كند، ولى هنگامى كه بشنود معلمى به كودكان حكمت مى‌آموزد، به خاطر اين عمل، عذاب را از آنها دور مى‌سازد" [1]

[1] تفسير قرطبى، جلد 2 صفحه 1138.