264- اى كسانى كه ايمان آوردهايد! بخششهاى خود را با منت و آزار، باطل
نسازيد! همانند كسى كه مال خود را براى نشان دادن به مردم، انفاق مىكند، و به خدا
و روز رستاخيز، ايمان نمىآورد، (كار او) همچون قطعه سنگى است كه بر آن، (قشر
نازكى از) خاك باشد، (و بذرهايى در آن افشانده شود،) و رگبار باران به آن برسد، (و
همه خاكها و بذرها را بشويد،) و آن را صاف (و خالى از خاك و بذر) رها كند. آنها از
كارى كه انجام دادهاند، چيزى به دست نمىآورند، و خداوند، جمعيت كافران را هدايت
نمىكند.
265- و (كار) كسانى كه اموال خود را براى خشنودى خدا، و تثبيت (ملكات انسانى در)
روح خود، انفاق مىكنند، همچون باغى است كه در نقطه بلندى باشد، و بارانهاى درشت
به آن برسد، (و از هواى آزاد و نور آفتاب، به حد كافى بهره گيرد،) و ميوه خود را
دو چندان دهد (كه هميشه شاداب و با طراوت است.) و خداوند به آنچه انجام مىدهيد،
بيناست.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 323