صورت انسان كاملى محشور مى‌گردد، اين نوع تكامل و پرورش به هنگام رستاخيز هيچ اشكال عقلى و نقلى ندارد.

آيا اين پرورش هنگام رستاخيز فورى است يا تدريجى؟ بر ما روشن نيست، اما اينقدر مى‌دانيم هر كدام باشد هيچ اشكالى توليد نمى‌كند و در هر دو صورت مسئله حل شده است.

تنها در اينجا يك سؤال باقى مى‌ماند و آن اين كه اگر تمام بدن انسانى از اجزاء ديگرى تشكيل شده باشد در آن صورت تكليف چيست؟

اما پاسخ اين سؤال نيز روشن است كه چنين چيزى اصولا محال مى‌باشد، زيرا مسئله" آكل و ماكول" فرع بر اين است كه بدنى اول موجود باشد و از بدن ديگر تغذيه كند و پرورش يابد، و با توجه به اين موضوع ممكن است تمام ذرات بدن اول از بدن دوم تشكيل گردد، بايد بدنى قبلا فرض كنيم تا از بدن ديگرى بخورد بنا بر اين بدن ديگر حتما جزء او خواهد شد نه كل او (دقت كنيد).

با توجه به آنچه گفتيم روشن مى‌شود كه مساله معاد جسمانى با همين بدن هيچگونه اشكالى توليد نمى‌كند و نيازى به توجيه آياتى كه صريحا اين مطلب را ثابت كرده است نداريم.