نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 310
كامل در آيد آن انسان تمام صفات شخصى را كه اين جزء از او گرفته شده دارا خواهد
بود (دقت كنيد).
مگر روز نخست يك سلول بيشتر بود؟ همان يك" سلول نطفه" تمام صفات او
را در بر داشت و تدريجا از راه تقسيم به دو سلول تبديل شد، و دو سلول به چهار سلول
و به همين ترتيب تمام سلولهاى بدن انسان به وجود آمدند. بنا بر اين هر يك از
سلولهاى بدن انسان شعبهاى از سلول نخستين مىباشد كه اگر همانند او پرورش بيابد
انسانى شبيه به او از هر نظر خواهد ساخت كه عين صفات او را دارا باشد.
***
اكنون با در نظر گرفتن مقدمات سهگانه فوق به پاسخ اصل ايراد مىپردازيم:
آيات قرآن صريحا مىگويد: آخرين ذراتى كه در بدن انسان در هنگام مرگ وجود دارد
روز قيامت به همان بدن باز مىگردد [1] بنا بر اين اگر انسان ديگرى، از او تغذيه كرده، اين اجزاء
از بدن او خارج شده و به بدن صاحب اصلى بر مىگردد، تنها چيزى كه در اينجا خواهد
بود اين است كه لا بد بدن دوم ناقص مىشود، ولى بايد گفت در حقيقت ناقص نمىشود
بلكه كوچك مىشود، زيرا اجزاى بدن او در تمام بدن دوم پراكنده شده بود كه به
هنگامى كه از او گرفته شد به همان نسبت مجموع بدن دوم لاغر و كوچكتر مىشود، مثلا
يك انسان شصت كيلويى چهل كيلو از وزن بدن خود را كه مال ديگرى بوده از دست خواهد
داد و تنها بدن كوچكى به اندازه كودكى از او باقى مىماند.
ولى آيا اين موضوع مىتواند مشكلى ايجاد كند؟ مسلما نه، زيرا اين بدن كوچك
تمام صفات شخص دوم را بدون كم و كاست در بر دارد و به هنگام رستاخيز همچون فرزندى
كه كوچك است و سپس بزرگ مىشود پرورش مىيابد، و به
[1] به آياتى كه مىگويد:" مردم
از قبور خود زنده مىشوند" مراجعه شود.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 310