ديگر اينكه: خداوند ممكن است بعضى از علوم پنهان و اسرار غيب را در اختيار كسانى كه مى‌خواهد قرار دهد، و بنا بر اين پاسخى است به آنها كه تصور مى‌كنند علم غيب براى بشر غير ممكن است، و نيز تفسيرى است براى آياتى كه نفى علم غيب از بشر مى‌كند، يعنى انسان ذاتا چيزى از اسرار غيب نمى‌داند مگر به مقدارى كه خدا بخواهد، و به او تعليم دهد (توضيح بيشتر و مشروح‌تر در باره اين موضوع به خواست خدا، ذيل آيات مربوط به علم غيب مخصوصا آيه 26 سوره جن خواهد آمد).

تعبير به" لا يُحِيطُونَ‌" نيز اشاره لطيفى است به حقيقت علم كه آن يك نوع احاطه است.

در نهمين و دهمين توصيف، مى‌فرمايد:" كرسى (حكومت) او آسمانها و زمين را در بر گرفته و حفظ و نگاهدارى آسمان و زمين براى او گران نيست" (وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما).

و در يازدهمين و دوازدهمين، توصيف مى‌گويد:" و او است بلند مرتبه و با عظمت" (وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ‌).

نكته‌ها:

1- منظور از عرش و كرسى چيست؟

" كرسى" از نظر ريشه لغوى از" كرس" (بر وزن ارث) گرفته شده كه به معنى اصل و اساس مى‌باشد و گاهى نيز به هر چيزى كه بهم پيوسته و تركيب شده است گفته مى‌شود و به همين جهت به تختهاى كوتاه" كرسى" مى‌گويند و نقطه مقابل آن" عرش" است كه به معنى چيز" مسقف" يا خود سقف و يا تخت پايه بلند مى‌آيد.

و از آنجا كه استاد و معلم به هنگام تدريس و تعليم بر كرسى مى‌نشيند گاهى كلمه كرسى كنايه از علم مى‌باشد و نظر به اينكه" كرسى" تحت اختيار و زير نفوذ و