[سوره البقرة (2): آيه 253]

تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ مِنْهُمْ مَنْ كَلَّمَ اللَّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاتٍ وَ آتَيْنا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّناتُ وَ لكِنِ اخْتَلَفُوا فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ وَ مِنْهُمْ مَنْ كَفَرَ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلُوا وَ لكِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ ما يُرِيدُ (253)

ترجمه:

253- بعضى از آن رسولان را بر بعضى ديگر برترى داديم، برخى از آنها، خدا با او سخن مى‌گفت، و بعضى را درجاتى برتر داد، و به عيسى بن مريم، نشانه‌هاى روشن داديم، و او را با" روح القدس" تاييد نموديم، (ولى فضيلت و مقام آن پيامبران، مانع اختلاف امتها نشد.) و اگر خدا مى‌خواست، كسانى كه بعد از آنها بودند، پس از آن همه نشانه‌هاى روشن كه براى آنها آمد، جنگ و ستيز نمى‌كردند، (اما خدا مردم را مجبور نساخته، و آنها را در پيمودن راه سعادت، آزاد گذارده است،) ولى اين امتها بودند كه با هم اختلاف كردند، بعضى ايمان آوردند و بعضى كافر شدند، (و جنگ و خونريزى بروز كرد. و باز) اگر خدا مى‌خواست، با هم پيكار نمى‌كردند، ولى خداوند آنچه را مى‌خواهد، (از روى حكمت) انجام مى‌دهد (و هيچ كس را به قبول چيزى مجبور نمى‌كند).

تفسير: نقش پيامبران در زندگى انسانها

اين آيه اشاره‌اى به درجات انبياء و مراتب آنها و گوشه‌اى از رسالت آنها در جامعه انسانى مى‌كند، نخست مى‌فرمايد:" آن رسولان را بعضى بر بعضى برترى‌