نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 226
اين از نظر دنيا، و از نظر آخرت، فراموش نكنيد كه همه به سوى او باز مىگرديد
و پاداشهاى بزرگ شما آنجا است.
نكته: چرا تعبير به قرض؟
در چندين آيه از قرآن مجيد (و از جمله آيه بالا) در مورد انفاق در راه خدا
تعبير به قرض و وام دادن به پروردگار آمده است، و اين نهايت لطف خداوند نسبت به
بندگان را از يك سو و كمال اهميت مساله انفاق را از سوى ديگر مىرساند، با اينكه
مالك حقيقى سراسر هستى او است، و انسانها تنها به عنوان نمايندگى خداوند، در بخش
كوچكى از آن، تصرف مىكنند چنان كه در آيه 7 سوره حديد مىخوانيم: آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ أَنْفِقُوا مِمَّا
جَعَلَكُمْ مُسْتَخْلَفِينَ فِيهِ:" ايمان
به خدا و رسولش بياوريد و از آنچه خداوند شما را در آن نماينده خود ساخته، انفاق
كنيد" ولى با اين حال بر مىگردد و از بنده خود استقراض مىكند، آن هم
استقراضى با چنين سود بسيار فراوان،" كرم بين و لطف خداوندگار"! در نهج
البلاغه آمده است كه مىفرمايد:
و استقرضكم و له خزائن السموات و الارض و هو الغنى الحميد و انما اراد ان
يبلوكم ايكم احسن عملا
:" خداوند از شما در خواست قرض كرده در حالى كه گنجهاى آسمان و زمين از
آن او است و بى نياز و ستوده، (آرى اينها نه از جهت نياز او است) بلكه مىخواهد شما
را بيازمايد كه كدام يك نيكوكارتريد" [1]