تفسير: خرافاتى كه زنان را بيچاره مى‌كرد!

يكى از مسائل و مشكلات اساسى زنان ازدواج بعد از مرگ شوهر است، از آنجا كه ازدواج فورى زن با همسر ديگر بعد از مرگ شوهر با محبت و دوستى و حفظ احترام شوهر سابق و تعيين به خالى بودن رحم از نطفه همسر پيشين سازگار نيست و به علاوه موجب جريحه‌دار ساختن عواطف بستگان متوفى است، آيه فوق ازدواج مجدد زنان را مشروط به عده نگه داشتن به مدت چهار ماه و ده روز ذكر كرده است رعايت حريم زندگانى زناشويى حتى بعد از مرگ با همسر موضوعى است فطرى و لذا هميشه در قبائل مختلف آداب و رسوم گوناگونى براى اين منظور بوده است گر چه گاهى در اين رسوم آن چنان افراط مى‌كردند كه عملا زنان را در بن‌بست و اسارت قرار مى‌دادند و گاهى جنايت آميزترين كارها را در مورد او مرتكب مى‌شدند به عنوان نمونه: بعضى از قبائل پس از مرگ شوهر زن را آتش زده و يا بعضى او را با مرد دفن مى‌كردند، برخى زن را براى هميشه از ازدواج مجدد محروم ساخته و گوشه‌نشين مى‌كردند و در پاره‌اى از قبائل زنها موظف بودند مدتى كنار قبر شوهر زير خيمه سياه و چركين با لباسهاى مندرس و كثيف دور از هر گونه آرايش و زيور و حتى شستشو به سر برده و بدين وضع شب و روز خود را بگذرانند. [1] آيه فوق بر تمام اين خرافات و جنايات خط بطلان كشيده و به زنان بيوه اجازه مى‌دهد بعد از نگاهدارى عده و حفظ حريم زوجيت گذشته اقدام به ازدواج كنند، مى‌فرمايد:" كسانى كه از شما مى‌ميرند و همسرانى از خود باقى مى‌گذارند، آنها بايد چهار ماه و ده روز انتظار بكشند و هنگامى كه مدتشان سر آمد، گناهى بر

[1] اسلام و عقائد و آراء بشرى، صفحه 617.