هنگامى كه زنى را طلاق داديد مزاحم ازدواج مجدد او با شوهران ديگر نشويد، زيرا بعضى از افراد لجوج هم در گذشته و هم امروز بعد از طلاق دادن زن، نسبت به ازدواج او با همسر ديگرى حساسيت به خرج مى‌دهند كه چيزى جز يك انديشه جاهلى نيست. [1] ضمنا در آيه سابق بلوغ اجل، به معنى رسيدن به روزهاى آخر عده بود در حالى كه در آيه مورد بحث به قرينه ازدواج مجدد، منظور پايان كامل عده است. [2] بنا بر اين از آيه استفاده مى‌شود كه زنان" ثيبه" (آنان كه لا اقل يك بار ازدواج كرده‌اند) در ازدواج مجدد خود هيچ گونه نيازى به جلب موافقت اولياء ندارند حتى مخالفت آنها بى اثر است.

سپس در ادامه آيه، بار ديگر هشدار مى‌دهد و مى‌فرمايد:" اين دستورى است كه تنها افرادى از شما كه ايمان به خدا و روز قيامت دارند از آن پند مى‌گيرند" (ذلِكَ يُوعَظُ بِهِ مَنْ كانَ مِنْكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ).

و باز براى تاكيد بيشتر مى‌گويد:" اين براى پاكى و نمو (خانواده‌هاى شما) مؤثرتر و براى شستن آلودگيها مفيدتر است و خدا مى‌داند و شما نمى‌دانيد" (ذلِكُمْ أَزْكى‌ لَكُمْ وَ أَطْهَرُ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ‌).

اين بخش از آيه، در واقع مى‌گويد: اين احكام همه به نفع شما بيان شده منتهى كسانى مى‌توانند از آن بهره گيرند كه سرمايه ايمان به مبدأ و معاد را داشته باشند، و بتوانند تمايلات خود را كنترل كنند.

و به تعبير ديگر اين جمله مى‌گويد: نتيجه عمل به اين دستورها صد در صد به خود شما مى‌رسد، ولى ممكن است بر اثر كمى معلومات، به فلسفه اين احكام‌

[1] بعضى تفسير دوم را ترجيح داده‌اند به خاطر اينكه با آيات قبل كه مخاطب عموما شوهران مى‌باشند هماهنگ است (ولى اين اشكال را دارد كه تعبير ازواجهن نسبت به همسران آينده يك تعبير مجازى است به علاوه با شان نزول آيه نيز سازگار نيست).

[2] به اصطلاح در آيه سابق، غايت جزء مغيى بود و در اينجا خارج از مغيى‌