پرداخته‌ام بسيار اتفاق افتاده كه به آراء و نظريه‌هاى مختلف مذاهب در پاره‌اى از مسائل مراجعه كرده‌ام و چون استدلالات شيعه را محكم و استوار ديده‌ام در برابر آن خاضع گشته و همان نظريه شيعه را انتخاب كرده‌ام" سپس چند نمونه از آن را نقل مى‌كند كه يكى از آنها همين مساله تعدد طلاق است در اين باره مى‌نويسد:

" سه طلاق در يك جلسه و با يك عبارت از نظر مذاهب چهارگانه عامه، سه طلاق محسوب مى‌شود، ولى طبق عقيده شيعه اماميه يك طلاق بيشتر به حساب نمى‌آيد و چون راستى از نظر قانون (و ظاهر آيات قرآن) رأى شيعه حق است، ديگر نظريه عامه ارزش فتوايى خود را از دست داده است". [1]

3- مرزهاى الهى‌

در اين آيه و آيات فراوان ديگرى از قرآن مجيد، تعبير لطيفى درباره قوانين الهى به چشم مى‌خورد و آن تعبير به" حد" و" مرز" است. و به اين ترتيب معصيت و مخالفت با اين قوانين تجاوز از حد و مرز محسوب مى‌گردد. در حقيقت در ميان كارهايى كه انسان انجام مى‌دهد يك سلسله مناطق ممنوعه وجود دارد كه ورود در آن فوق العاده خطرناك است. قوانين و احكام الهى اين مناطق را مشخص مى‌كند و بسان علائمى است كه در اين گونه مناطق قرار مى‌دهند و لذا در آيه 187 از سوره بقره مى‌بينيم كه حتى از نزديك شدن به اين مرزها نهى شده است." تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَقْرَبُوها" زيرا نزديكى به اين مرزها انسان را بر لب پرتگاه قرار مى‌دهد و نيز در روايات وارده از طرق اهل بيت ع مى‌خوانيم كه از موارد شبهه‌ناك نهى فرموده‌اند و گفته‌اند:" اين كار در حكم نزديك شدن به مرز است و چه بسا با يك غفلت انسانى كه به مرز نزديك شده گام در آن طرف بگذارد و گرفتار هلاكت و نابودى شود".

[1] رسالة الاسلام، شماره اول سال 11 صفحه 108 به نقل از پاورقى كنز العرفان، جلد 2 صفحه 271.