زنان گذارده، حقوق مسلمى قرار گيرد، تا تعادلى ميان وظيفه و حق بر قرار شود.

1- عده، وسيله‌اى براى صلح و بازگشت‌

گاهى در اثر عوامل مختلف، زمينه روحى به وضعى در مى‌آيد كه پديد آمدن يك اختلاف جزئى و نزاع كوچك حس انتقام را آن چنان شعله‌ور مى‌سازد كه فروغ عقل و و جدان را خاموش مى‌كند.

و غالبا تفرقه‌هاى خانوادگى در همين حالات رخ مى‌دهد. اما بسيار مى‌شود كه اندك مدتى كه از اين كشمكش گذشت زن و مرد به خود آمده پشيمان مى‌شوند خصوصا از اين جهت كه مى‌بينند با متلاشى شدن كانون خانواده در مسير ناراحتيهاى گوناگونى قرار خواهند گرفت.

اينجاست كه آيه مورد بحث مى‌گويد: زنها بايد مدتى عده نگه دارند و صبر كنند تا اين امواج زودگذر بگذرد و ابرهاى تيره نزاع و دشمنى از آسمان زندگى آنان پراكنده شوند مخصوصا با دستورى كه اسلام در باره خارج نشدن زن از خانه در طول مدت عده داده است حسن تفكر در او برانگيخته مى‌شود، و در بهبود روابط او با شوهر كاملا مؤثر است و لذا در سوره طلاق آيه 1 مى‌خوانيم كه:" لا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُيُوتِهِنَ‌ ... لا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذلِكَ أَمْراً"،" آنان را از منزلشان خارج نسازيد ... چه مى‌دانيد شايد خدا گشايشى رساند و صلحى پيش آيد".

غالبا به خاطر آوردن لحظات گرم و شيرين قبل از طلاق كافى است كه مهر و صميميت از دست رفته را باز آورد و فروغ ضعيف گشته محبت را تقويت كند.

2- عده، وسيله حفظ نسل‌

يكى ديگر از فلسفه‌هاى عده روشن شدن وضع زن از نظر باردارى است‌