جمعى از يهود مى‌گويند معاشرت مردان با اينگونه زنان مطلقا حرام است هر چند كه به صورت غذا خوردن سر يك سفره و يا زندگى در يك اطاق باشد مثلا مى‌گويند جايى كه زن حائض بنشيند مرد نبايد بنشيند، اگر نشست بايد لباس خود را بشويد و الا نجس است، و نيز اگر در رختخواب او بخوابد لباس و بدن را بايد شستشو دهد، بطور خلاصه زن را در اين مدت يك موجود ناپاك و لازم الاجتناب مى‌دانند.

در مقابل اين گروه نصارا هستند كه مى‌گويند: هيچ گونه فرقى ميان حالت حيض زنان و غير حيض نيست، همه گونه معاشرت حتى آميزش جنسى با آنان بى مانع است! مشركين عرب به خصوص آنها كه در مدينه زندگى مى‌كردند، كم و بيش به خلق و خوى يهود انس گرفته بودند و با زنان حائض مانند يهود رفتار مى‌كردند و در زمان عادت ماهيانه از آنها جدا مى‌شدند، همين اختلاف در آيين و افراط و تفريطهاى غير قابل گذشت سبب شد كه بعضى از مسلمانان از پيغمبر اكرم ص در اين باره سؤال كنند، در پاسخ آنان اين آيه نازل شد

تفسير: حكم زنان در عادت ماهيانه‌

در نخستين آيه به سؤال ديگرى برخورد مى‌كنيم و آن درباره عادت ماهيانه زنان است، مى‌فرمايد:" درباره (خون) حيض از تو سؤال مى‌كنند بگو چيز زيان آورى است" (وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذىً‌).

و بلافاصله مى‌افزايد:" حال كه چنين است از زنان در حالت قاعدگى كناره گيرى نمائيد، و با آنها آميزش جنسى نكنيد تا پاك شوند" (فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِي الْمَحِيضِ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى يَطْهُرْنَ‌).