نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 111
بن
حضرمى" را كشتند و قافله را با دو نفر نزد پيامبر ص آوردند، پيغمبر به آنان
فرمود: من به شما دستور نداده بودم كه در ماههاى حرام نبرد كنيد، و دخالتى در
غنائم و اسيران نكرد، مجاهدان ناراحت شدند و مسلمانان به سرزنش آنها پرداختند،
مشركان نيز زبان به طعن گشودند كه محمد ص جنگ و خونريزى و اسارت را در ماههاى
حرام، حلال شمرده در اين هنگام آيه اول نازل شد پس از آنكه اين آيه نازل شد"
عبد اللَّه بن جحش" و همراهانش اظهار كردند كه در اين راه براى درك ثواب جهاد
كوشش كردهاند و از پيامبر پرسيدند كه آيا اجر مجاهدان را دارند يا نه؟ آيه دوم (إِنَّ
الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هاجَرُوا ...) نازل
گرديد.
تفسير: جنگ
در ماههاى حرام
همان گونه كه
از شان نزول بر مىآيد و لحن آيه نيز اجمالا به آن گواهى مىدهد آيه نخست در صدد
پاسخگويى به پارهاى از سؤالات درباره جهاد و استثناهاى آن است.
مىفرمايد:"
از تو درباره جنگ كردن در ماههاى حرام سؤال مىكنند" (يَسْئَلُونَكَ
عَنِ الشَّهْرِ الْحَرامِ قِتالٍ فِيهِ).
سپس
مىافزايد:" به آنها بگو جنگ در آن (گناه) بزرگى است" (قُلْ
قِتالٌ فِيهِ كَبِيرٌ).
و به اين
ترتيب سنتى را كه از زمانهاى قديم و اعصار انبياى پيشين در ميان عرب در مورد تحريم
پيكار در ماههاى حرام (رجب، ذى القعده، ذى الحجه و محرم) وجود داشته با قاطعيت
امضا مىكند.
سپس
مىفرمايد: چنين نيست كه اين قانون استثنايى نداشته باشد نبايد اجازه داد گروهى
فاسد و مفسد زير چتر اين قانون هر ظلم و فساد و گناهى را
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 111