نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 92
جشن بتها شركت نمىكرد، ولى بيماريش بهانه خوبى براى عدم شركت در آن مراسم و
استفاده از فرصت طلايى براى درهم كوبيدن بتها بود، و دليلى ندارد كه ما بگوئيم او
در اينجا توريه كرده، چرا كه توريه براى انبياء مناسب نيست.
بعضى ديگر گفتهاند كه ابراهيم واقعا بيمارى جسمى نداشت اما روحش بر اثر اعمال
ناموزون اين جمعيت و كفر و شرك و ظلم و فسادشان بيمار بود، بنا بر اين او واقعيتى
را بيان كرد، هر چند آنها طور ديگرى فكر كردند، و او را از نظر جسمى بيمار
پنداشتند.
اين احتمال نيز داده شده است كه او در اين سخن توريه كرده باشد.
مثل اينكه كسى بر در منزل مىآيد و سؤال مىكند فلان كس در منزل است آنها در
پاسخ مىگويند: اينجا نيست و منظورشان از كلمه اينجا پشت در خانه است، نه مجموع
خانه، در حالى كه شنونده اين چنين نمىفهمد (اينگونه تعبيرات را كه دروغ نيست اما
ظاهرش چيز ديگر است در فقه توريه مىنامند).
منظور ابراهيم از اين سخن اين بود كه من در آينده ممكن است بيمار شوم تا دست
از سر او بردارند و به سراغ كار خود بروند.
اما تفسير اول و دوم مناسبتر به نظر مىرسد.
***
به اين ترتيب ابراهيم ع تنها در شهر ماند و بتپرستان شهر را خالى كرده و
بيرون رفتند، ابراهيم نگاهى به اطراف خود كرد، برق شوق در چشمانش نمايان گشت،
لحظاتى را كه از مدتها قبل انتظارش را مىكشيد فرا رسيد، بايد يك تنه برخيزد و به
جنگ بتها برود، و ضربه سختى بر پيكر آنان وارد سازد، ضربهاى كه مغزهاى خفته
بتپرستان را تكان دهد و بيدار كند.
قرآن مىگويد:" او به سراغ خدايان آنها آمد، نگاهى به آنها و ظروف غذايى
كه در اطرافشان بود افكند و از روى تمسخر صدا زد: آيا از اين غذاها
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 92