روايات پاره‌اى اشارات در آيات قرآن ممكن است استفاده كرد كه از آنها نيز فرزندانى در روى زمين مانده، و اقوامى از اولاد آنها هستند.

در حديثى كه در تفسير على بن ابراهيم از امام باقر ع در توضيح آيه فوق نقل شده چنين مى‌خوانيم:

الحق و النبوة و الكتاب و الايمان فى عقبه، و ليس كل من فى الارض من بنى آدم من ولد نوح (ع) قال اللَّه عز و جل فى كتابه‌ احْمِلْ فِيها مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَ أَهْلَكَ إِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ‌ منهم‌ وَ مَنْ آمَنَ وَ ما آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ‌، و قال اللَّه عز و جل ايضا: ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنا مَعَ نُوحٍ‌

:" منظور خداوند از اين آيه (وَ جَعَلْنا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْباقِينَ‌) اين است كه حق و نبوت و كتاب آسمانى و ايمان در دودمان نوح باقيماند، ولى تمام كسانى كه از فرزندان آدم در روى زمين زندگى مى‌كنند از اولاد نوح نيستند، چرا كه خداوند متعال در كتابش مى‌گويد: ما به نوح دستور داديم كه از هر جفتى از حيوانات يك زوج بر كشتى سوار كن، و همچنين اهل خانواده‌ات را، مگر آنها كه قبلا وعده هلاكشان داده شده (اشاره به همسر نوح و يكى از فرزندانش) و همچنين مؤمنان را، جز گروه اندكى به نوح ايمان نياوردند- و نيز (خطاب به بنى اسرائيل كرده مى‌گويد:) اى فرزندان كسانى كه با نوح بر كشتى سوار كرديم" [1] و به اين ترتيب آنچه در باره منتهى شدن تمام نژادهاى روى زمين به فرزندان نوح مشهور است ثابت نيست.

[1] اين حديث در جلد 4 نور الثقلين صفحه 405 آمده همچنين در تفسير صافى ذيل آيات مورد بحث.