81- چرا كه او از بندگان با ايمان ما بود.

82- سپس ديگران (دشمنان او) را غرق كرديم.

تفسير: گوشه‌اى از داستان نوح‌

از اينجا شرح داستان نه نفر از پيامبران بزرگ خدا آغاز مى‌شود كه در آيات پيشين بطور سربسته به آن اشاره شده بود، نخست از" نوح" شيخ الانبياء و نخستين پيامبر اولوا العزم شروع مى‌كند، و قبل از هر چيز به دعاى پرسوز او هنگامى كه از هدايت قومش مايوس شد اشاره كرده مى‌فرمايد:" نوح ما را ندا كرد، ما هم اجابت كرديم، و چه خوب اجابت كننده‌اى هستيم" (وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ‌) [1] اين دعا ممكن است اشاره به همان باشد كه در سوره نوح آمده: وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِينَ دَيَّاراً إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبادَكَ وَ لا يَلِدُوا إِلَّا فاجِراً كَفَّاراً:" نوح گفت: پروردگارا! احدى از كافران را بر روى زمين مگذار، چرا كه اگر آنها را به حال خود واگذارى بندگانت را گمراه مى‌كنند، و جز افرادى فاجر و كافر نسلى از آنها متولد نخواهد شد" (هم خود فاسدند و هم نسل آينده آنها) (نوح آيات 26 و 27).

و يا دعائى كه به هنگام سوار شدن بر كشتى به پيشگاه خدا عرض كرد:

رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلًا مُبارَكاً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ‌:" پروردگارا! ما را در منزلگاهى پر بركت فرود آور و تو بهترين فرودآورندگانى" (مؤمنون آيه 29).

و يا دعائى كه در سوره قمر آيه 10 آمده: فَدَعا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ:" نوح‌

[1]" مجيبون" به صيغه جمع آمده در حالى كه منظور از آن خداوند است كه دعاى نوح را اجابت كرد، اين به خاطر آن است كه صيغه جمع گاهى براى بيان عظمت مى‌آيد همانگونه كه ضمير جمع متكلم در" نادانا" نيز براى همين منظور است.