ترجمه:

50- (در حالى كه آنها غرق گفتگو هستند) و بعضى رو به بعضى ديگر كرده سؤال مى‌كنند ...

51- يكى از آنها مى‌گويد: من همنشينى داشتم.

52- كه پيوسته مى‌گفت: آيا (به راستى) تو اين سخن را باور كرده‌اى؟ ...

53- كه وقتى ما مرديم و خاك و استخوان شديم (بار ديگر) زنده مى‌شويم، و جزا داده خواهيم شد؟! 54- (سپس) مى‌گويد: آيا شما مى‌توانيد از او خبرى بگيريد؟

55- اينجاست كه به جستجو برمى‌خيزد و نگاهى مى‌كند ناگهان او را در وسط جهنم مى‌بيند! 56- مى‌گويد: به خدا سوگند چيزى نمانده بود كه مرا نيز به هلاكت بكشانى! 57- و هر گاه نعمت پروردگارم نبود من نيز از احضار شدگان در دوزخ بودم! 58- (اى دوستان) آيا ما هرگز نمى‌ميريم؟ (و در بهشت جاودانه خواهيم بود).

59- و جز همان مرگ اول مرگى به سراغ ما نخواهد آمد و ما هرگز مجازات نخواهيم شد؟ (چه نعمتى براى خداى من!).

60- راستى اين پيروزى بزرگى است.

61- آرى براى مثل اين پاداش تلاشگران بايد بكوشند.

تفسير: جستجو از دوست جهنمى!

بندگان مخلص پروردگار كه طبق آيات گذشته غرق انواع نعمتهاى معنوى و مادى بهشتند، انواع ميوه‌هاى بهشتى در يك سو و حوريان بهشتى در سوى ديگر، جامهاى شراب طهور گرداگرد آنها در حركت، و بر تختهاى بهشتى تكيه داده و با دوستان با صفا به راز و نياز مشغولند، ناگهان بعضى از آنها به فكر گذشته‌