نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 541
در روايتى نيز به اين معنى اشاره شده است [1] بعضى حاملان عرش خدا را نيز بر آن افزودهاند
(چنان كه در روايت ديگرى آمده است) [2] و بعضى ديگر ارواح شهدا را كه به حكم آيات قرآن" أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ" زندهاند و در نزد پروردگارشان روزى مىبرند، مستثنا
دانستهاند.
در روايتى نيز به اين معنى اشاره شده [3] البته اين روايات منافاتى با هم ندارند، ولى به هر حال از
ذيل بعضى از همين روايات به خوبى استفاده مىشود كه اين گروه باقيمانده نيز
سرانجام مىميرند به گونهاى كه در سرتاسر عالم هستى موجودى زنده نخواهد بود، جز
خداوند" حى لا يموت".
در اينكه مرگ براى فرشتگان يا ارواح شهدا و انبيا و اوليا چگونه است؟
احتمال دارد مراد از مرگ در باره آنها گسستن پيوند روح از قالب مثالى بوده
باشد، يا از كار افتادن فعاليت مستمر ارواح.
4- هر دو نفخه ناگهانى است؟
از آيات قرآن مجيد به خوبى استفاده مىشود كه هر دو نفخه به صورت ناگهانى تحقق
مىيابد، اما نفخه اول چنان غافلگيرانه است كه گروه زيادى از مردم مشغول كسب و كار
و مخاصمه و جدال بر سر اموال و خريد و فروشند كه صيحه نخستين واقع مىشود، و همگى
در جا مىميرند، چنان كه در آيه 29 سوره يس خوانديم: إِنْ كانَتْ إِلَّا صَيْحَةً واحِدَةً فَإِذا هُمْ
خامِدُونَ.