[سوره الزمر (39): آيه 68]

وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ إِلاَّ مَنْ شاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرى‌ فَإِذا هُمْ قِيامٌ يَنْظُرُونَ (68)

ترجمه:

68- و در صور دميده مى‌شود، و تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند مى‌ميرند مگر كسانى كه خدا بخواهد، سپس بار ديگر در صور دميده مى‌شود، ناگهان همگى بپا مى‌خيزند، و در انتظار (حساب و جزا) هستند.

تفسير:" نفخه صور" و مرگ و حيات عمومى بندگان‌

در آخرين آيات بحث گذشته سخن از قيامت در ميان آمد، در آيه مورد بحث همين مساله را با ذكر بسيارى از خصوصيات تعقيب مى‌كند، نخست از پايان دنيا شروع كرده، مى‌فرمايد:" و در صور دميده مى‌شود، تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند مى‌ميرند، مگر كسانى كه خدا بخواهد (وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شاءَ اللَّهُ‌).

" سپس بار ديگر در صور دميده مى‌شود، ناگهان همگى بپا مى‌خيزند و در انتظار حساب و جزا و سرنوشت خويشند"! (ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرى‌ فَإِذا هُمْ قِيامٌ يَنْظُرُونَ‌).

از اين آيه به خوبى استفاده مى‌شود كه در پايان جهان و آغاز رستاخيز دو حادثه ناگهانى رخ مى‌دهد: در حادثه اول همه موجودات زنده فورا مى‌ميرند، و در حادثه دوم كه با فاصله‌اى صورت مى‌گيرد همه انسانها ناگهان زنده مى‌شوند، و بپا مى‌خيزند و در انتظار حسابند.

قرآن مجيد از اين دو حادثه به عنوان" نفخ صور" تعبير كرده است كه تعبير