نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 514
نكتهها:
1- تفريط در جنب اللَّه:
گفتيم" جنب اللَّه" در آيات مورد بحث معنى وسيعى دارد كه هر گونه
مطلبى را كه مربوط به خداوند است شامل مىشود، و به اين ترتيب تفريط در اين قسمت
شامل تمام انواع تفريطها در اطاعت فرمان او، و پيروى از كتب آسمانى، و اقتدا به
انبياء و اولياء مىگردد.
به همين دليل در روايات متعددى از ائمه اهل بيت ع مىخوانيم كه" جنب
اللَّه" به امامان تفسير شده است، از جمله در روايتى در اصول كافى از امام
موسى بن جعفر ع در تفسير" يا
حَسْرَتى عَلى ما فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ" چنين آمده:
جنب اللَّه امير المؤمنين (ع) و كذلك من كان بعده من الاوصياء بالمكان الرفيع
الى ان ينتهى الامر الى آخرهم
" جنب اللَّه امير مؤمنان ع و همچنين اوصياى بعد از او هستند كه مقام
والايى دارند، تا به آخرين نفر آنها برسد" (كه حضرت مهدى ارواحنا فداه
مىباشد)" [1] و نيز
در تفسير على بن ابراهيم از امام صادق ع مىخوانيم:" نحن جنب
اللَّه":" جنب اللَّه مائيم" [2] همين معنى در روايات ديگرى از ائمه ديگر ع نيز
نقل شده است.
همانگونه كه بارها گفتهايم اين تفسيرها از قبيل بيان مصداقهاى روشن است، چرا
كه مسلم است پيروى از مكتب امامان پيروى از پيامبر و اطاعت فرمان خدا است چرا كه
آنها از خود چيزى نمىگويند.
در حديث ديگرى مصداق روشن حسرتداران روز قيامت را" عالمان بىعمل"
معرفى مىكند، در كتاب" محاسن" از امام باقر ع آمده است: