نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 481
و فرمان او شفاعت كند"؟! (بقره- 255).
يا به گفته بعضى از مفسران اساسا حقيقت شفاعت همان توسل به اسماء حسناى خداوند
است، توسل به رحمانيت و غفاريت و ستاريت او است، بنا بر اين هر گونه شفاعتى
سرانجام به ذات پاك او بر مىگردد، با اين حال چگونه مىتوان از غير او بدون اذن
او شفاعت طلبيد؟ [1] در مورد
ارتباط جمله" ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ" (سپس به سوى او باز مىگرديد) به ما قبل آن بيانات
مختلفى از سوى مفسران ارائه شده:
1- اين جمله اشاره به آن است كه نه تنها شفاعت در اين دنيا در اختيار خداوند
است و نبايد همچون مشركان حل مشكلات و رفع مصائب را از غير خدا طلب نمود، بلكه در
آخرت نيز شفاعت و نجات از آن او، و از ناحيه او است.
2- اين جمله دليل دومى است براى اختصاص شفاعت به خداوند، زيرا در دليل اول
روى" مالكيت" خداوند تكيه شده، و در اينجا روى" بازگشت همه اشياء
به سوى او".
3- اين جمله تهديدى است براى مشركان، و به آنها مىگويد: شما به سوى خدا باز
مىگرديد و نتيجه افكار و اعمال شوم و زشت خود را خواهيد ديد.
همه اين تفسيرها مناسب است هر چند تفسير اول و دوم صحيحتر به نظر مىرسد.
نكتهها:
1- جهان اسرار آميز خواب
حقيقت خواب چيست؟ و چه مىشود كه انسان به خواب مىرود؟ در اين