نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 453
و تبيينكنندگان مكتب آنها.
جالب اين كه بجاى" وحى" تعبير به" صدق" مىكند، اشاره به
اينكه تنها سخنى كه هيچگونه احتمال دروغ و خلاف در آن نيست سخنى است كه از طريق
وحى از ناحيه پروردگار نازل مىگردد، و تقوا و پرهيزگارى تنها در سايه تعليمات
مكتب انبياء و تصديق آن در درون جانها شكوفا مىشود.
***
در آيه بعد سه پاداش بزرگ براى اين گروه بيان مىدارد:
نخست مىفرمايد:" آنچه بخواهند نزد پروردگارشان براى آنها موجود است و
اين است جزاى نيكوكاران" (لَهُمْ ما
يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ).
گستردگى مفهوم اين آيه به قدرى است كه تمام مواهب معنوى و نعمتهاى مادى را
شامل مىشود، آنچه در تصور و وهم ما بگنجد يا نگنجد؟.
بعضى در اينجا سؤالى مطرح كردهاند كه آيا اگر آنها تقاضاى مقامات انبياء و
اولياء برتر از خود را بكنند نيز به آنها داده شود؟.
غافل از اين كه بهشتيان چون چشم حقيقتبين دارند هرگز به فكر چيزى كه بر خلاف
حق و عدالت و بر خلاف اصل توازن" شايستگيها" و" پاداشها" است
نمىافتند.
به تعبير ديگر امكان ندارد افرادى كه در درجات متفاوت در ايمان و عمل هستند
جزاى مشابهى داشته باشند، بهشتيان چگونه آرزوى محال مىكنند؟، و در عين حال آنها
از نظر روحى چنان هستند كه به آنچه دارند راضيند و هيچگونه حسد و رشك بر وجود آنان
حاكم نيست.
مىدانيم پاداشهاى آخرت و حتى تفضلهاى الهى بر اساس شايستگىهايى است كه انسان
در اين دنيا كسب مىكند، كسى كه مىداند ايمان و عملش در اين دنيا در سرحد ايمان و
عمل ديگران نبوده هرگز آرزوى مقام آنها را نخواهد كرد،
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 453