نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 451
تفسير: آنها كه كلام خدا را تصديق مى كنند
سخن از حضور مردم در صحنه قيامت و مخاصمه در آن دادگاه بزرگ بود، اين آيات نيز
همان بحث را ادامه مىدهد، و مردم را به دو گروه" مكذبان" و"
مصدقان" تقسيم مىكند.
گروه اول داراى دو وصفند، چنان كه مىفرمايد:
" ستمكارتر از كسى كه بر خدا دروغ ببندد، و سخن صدق و حق را كه به سراغ
او مىآيد تكذيب كند چه كسى است"؟! (فَمَنْ
أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَ كَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جاءَهُ).
افراد بىايمان و مشرك بسيار دروغ بر خدا مىبستند، گاه فرشتگان را دختران او
مىخواندند، گاه عيسى را پسر او مىگفتند، گاه بتها را شفيعان درگاه او
مىدانستند، و گاه احكام دروغينى در زمينه حلال و حرام جعل مىكردند و به او نسبت
مىدادند، و مانند اينها.
و اما سخن صدقى كه به سراغ آنها آمد و تكذيب كردند همان وحى آسمانى قرآن مجيد
بود.
و در پايان آيه در يك جمله كوتاه كيفر اينگونه افراد را چنين بيان مىكند:
" آيا در جهنم جايگاه كافران نيست"؟! (أَ لَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوىً لِلْكافِرِينَ) [1] هنگامى كه نام" جهنم" برده مىشود بقيه عذابهاى دردناك نيز در آن
خلاصه شده است.
***
در باره گروه دوم نيز دو توصيف ذكر كرده، مىفرمايد:" و كسى كه
[1]" مثوى" از ماده"
ثواء" به معنى اقامت توام با استمرار است، بنا بر اين" مثوى" در
اينجا به معنى جايگاه هميشگى و دائمى است.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 451