نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 431
شنيدن آياتش لرزه بر اندام كسانى كه از پروردگارشان خاشعند مىافتد، سپس برون
و درونشان نرم و متوجه ذكر خدا مىشود، اين هدايت الهى است كه هر كس را بخواهد با
آن راهنمايى مىكند، و هر كس را خداوند گمراه سازد راهنمايى براى او نخواهد بود!
24- آيا كسى كه با صورت خود عذاب دردناك (الهى) را دور مىسازد (همانند كسى است كه
هرگز آتش دوزخ به او نمىرسد؟) و به ظالمان گفته مىشود بچشيد آنچه را به دست
مىآورديد.
25- كسانى كه قبل از آنها بودند نيز آيات ما را تكذيب نمودند، و عذاب الهى از
جايى كه فكر نمىكردند به سراغ آنها آمد.
26- خداوند خوارى را در زندگى اين دنيا به آنها چشانيد و عذاب آخرت شديدتر است
اگر مىدانستند.
شان نزول:
بعضى از مفسران از" عبد اللَّه بن مسعود" نقل كردهاند كه روزى جمعى
از صحابه پيامبر ص كه ملالت خاطرى پيدا كرده بودند عرض كردند: اى رسول خدا! چه
مىشد حديثى براى ما بيان مىكردى تا زنگار ملالت از دلهاى ما بزدايد؟
در اينجا نخستين آيه از آيات فوق نازل شد و قرآن را به عنوان" احسن
الحديث" معرفى كرد [1]
تفسير:
در آيات گذشته سخن از بندگان در ميان بود كه مطالب را مىشنوند بهترين آنها را
برمىگزينند، و نيز سخن از شرح صدر و سينههاى گشادهاى مطرح بود كه آماده پذيرش
كلام حق است.
در آيات مورد بحث به همين مناسبت سخن از قرآن به ميان مىآيد تا ضمن
[1] اين شان نزول با تعبيرات متفاوتى
در تفسير" كشاف" (جلد 4 صفحه 123) و تفسير" قرطبى" و"
آلوسى" و" ابو الفتوح رازى" و غير آن ذيل آيات مورد بحث آمده است.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 431